Aita Stricker

Otras persunas, anderer Personen

Nada als 26 mai 1906 a Scuol
Morta als 24 november 1995 a Scuol

Nada a Scuol sco terz da tschinch uffants. Fa müdada aint illa fracziun da Crusch. Ella passainta là si‘infanzia e va a scoula a Sent.

?Dal 1923 ha'la cumanzà il giarsunadi commercial ad Arosa. Là è'la restada praticamaing tuot sia vita, il prüm set ons sül büro da trafic e cura ed a partir dal 1930 fin pro sia pensiun dal 1968 in büro da cumün. Ils ultims ons da sia vita ha'la darcheu passantà in patria, a la dmura per attempats Punt Ota a Scuol.

Ella s‘ha dedichada cun success al movimaint pels custüms in Grischun ed ha presidià quel dürant 35 ons. Ella ha eir scrit diversas poesias rumantschas chi sun gnüdas publichadas aint in gazettas e periodics.

Ün an (Aita Stricker)
Cur ch'eu teis nom la prüma jada
clamà n'ha in la saira –
in flur sömgiaiva la cuntrada –
id eira prümavaira

Ün di eu`t vzet – id eira stà –
Arch San Martin avaiva
müdà s-chürdüm in clerità –
il gran as indoraiva.

I gnit l'utuon e teis cumgià –
la föglia trist spassiva.
Eu't vzet partir, sco ordinà –
il muond intuorn muriva.

L'inviern treis nom saint in fraidezza –
per mai sto'l perder mincha sun –
Eu'l vez svanir illa s-chürezza ...
ün an – teis chant füt ma chanzun!

Men Rauch (Il bal dal schaiver nair)

Dals scriptuors rumantschs bursera.
Presidenta da Costüms,
far a chasa da massera,
pro l'Impraisa vender glüms.

Ir a festas, radunanzas,
s'far sü bella cul büstin,
our ed aint far nufs ed anzas:
Che fatschögn e che schaschin.

Be d'inrar 'na spassegiada
fa'la'l trot cul Pegasus
in charrozza costümada
cun seis anim pür e prus:

Lur'ais ella poetessa,
lascha'l muond a l'abandun
e resainta in sai svessa
il ravasch da la chanzun.

Geboren: 26. Mai 1908 in Scuol,

als drittes von fünf Kindern. Nimmt ihren Wohnsitz in Crusch/Sent und verbringt dort ihre Kinderzeit. Schulen in Sent. Im Jahre 1923 macht sie beim Verkehrsbüro Arosa ihre Lehre und arbeitet dort 7 Jarhe. Von 1930 bis 1968 arbeitet sie auf dem Gemeindebüro in Arosa. Die letzten Lebensjahre verbringt sie im Altersheim Punt Ota in Scuol, wo sie am 24. November 1995 gestorben ist.

Im Laufe ihres Lebens hat sie zahlreiche Gedichte verfasst, die in romanischen Zeitungen und Periodika veröffentlicht wurden. Ihr grösstes Verdienst hat sie beim Trachtenverein Graubünden zu verzeichnen. Sie hat diesen während 35 Jahren präsidiert und so viel zur Erhaltung der Trachten beigetragen.